Po długiej przerwie nadrabiam choć troszkę zaległości. Na początku maja udało mi się dotrzeć do włoskiego Tolentino, żeby zobaczyć rekonstrukcję ostatniej bitwy Joachima Murata (2-3 maja 1815), która tam właśnie się rozegrała. Ponieważ czas mnie nadal goni, a dwa referaty i jeden artykuł się same nie napiszą, wrzucam trochę zdjęć bez wielkiego komentarza. Rekonstrukcja nie była duża, ale atmosfera była dzieki temu prawie rodzinna, zwłaszcza że zjechali się rekonstruktorzy z wielu krajów Europy. Więcej zdjęć tutaj.

Dzień Kobiet już dawno nie kojarzy się z oficjalnymi obchodami i obowiązkowym goździkiem. Coraz częściej dzisiejsze święto staje się okazją do przypominania sylwetek nieprzeciętnych kobiet z czasów mniej lub bardziej odległych. Gdybym była socjologiem-historykiem, to może zrobiłabym odpowiedni sondaż, żeby sprawdzić, czy dobrze mi się wydaje, iż Eliza, Wielka Księżna Toskanii w latach 1809-14, a wcześniej od 1805 księżna Piombino i Lukki, jest najmniej znaną osobą z rodzeństwa Napoleona Bonaparte. Joseph, Louis i Jerôme (tak, zdaję sobie sprawę z niekonsekwencji...

Dziś urodziny (230) Alessandro Manzoniego, włoskiego poety i powieściopisarza, którego twórczość miała ogromne znaczenie dla Risorgimenta. Na tym blogu trochę nie wypadałoby go nie upamiętnić: jednym z jego najważniejszych utworów jest Il cinque maggio – oda napisana między 16 a 19 lipca, natychmiast po tym, jak poeta dowiedział się o śmierci Napoleona na wyspie św. Heleny (stąd tytuł: Piąty maja). Wedle anegdoty ciężarna żona pomagała mu w tym dziele przygrywając podniosłe melodie na fortepianie. Oda Manzoniego – ukazująca wygnanego cesarza w mesjańskim...